تفاوت اوتیسم و بیش فعالی چیست ؟
بیش فعالی به حالتی گفته می شود که در آن کودک تحرک زیادی داشته و بیش از اندازه جنب وجوش دارد . این تحرک بالا و مصرف انرژی زیاد کودک باعث دردسرهایی برای خود و اطرافیانش در خانه و مدرسه می شود . این سطح از فعالیت ممکن است سبب ساز عواقب بدی برای کودک شود چرا که کودک با این عارضه تمام انرژی خود را برای جنب و جوش های خود تخلیه می کند و دیگر توانی برای کارهای دیگر همچون یادگیری ، آموزش مهارت ها و انجام تکالیف مدرسه نخواهد شد . اگر کودکان بیش فعال به موقع مورد درمان قرار نگیرند این امر موجب ترک تحصیل کودکان و قرار گرفتن آن ها در مسیر انحرافی شود .
از این رو والدین باید پس از تشخیص و شناسایی کودک بیش فعال و یافتن کوچکترین نشانه هایی از بیش فعالی در کودک برای درمان او اقدام کرده تا دچار عواقب بعد از آن در دوران نوجوانی و یا سنین بالاتر نشوند .
این عواقب می تواند شامل رفتار های ضد اجتماعی کودک در همان سن و یا بعد از آن گردد . رفتار هایی همچون مصرف مواد مخدر در نوجوانان ، بزهکاری کودک و نوجوان ، ناامیدی در نوجوانان و رفتار های پس از آن و یا اختلال های دیگری همچون افسردگی در کودکان ، اختلالات یادگیری و ابتلای به ADHD در کودک و نوجوان و ..
سن تشخیص بیش فعالی
بیش فعالی در کودکان در سنین مختلفی اتفاق می افتد . بیش فعالی در نوزادان هم ممکن است اتفاق بیفتد ولی معمول آن قبل هفت سالگی است . ار آن جایی که این اختلال با عدم تمرکز و بی توجهی همراه است در دوران مدرسه و در پروسه ی یادگیری بیشترین نمود خود را نشان می دهد و متاسفانه والدین و آموزگاران در این سن متوجه وجود این اختلال در کودک می شوند و برای درمان آن اقدام می کنند در حالی اگر از همان ابتدای وقوع این اختلال آن را شناسایی کرده و مورد درمان قرار دهند هم زودتر برطرف می شود و هم در فرایند یادگیری خللی ایجاد نمی کند . در می یابیم که نقش والدین در رشد و شخصیت کودک و شناسایی هر چه سریعتر انواع اختلالات شخصیتی از اهمیت بسزایی برخوردار است .
علائم شایع انواع بیش فعالی
به طور کلی خیالبافی کودک ، حواسپرتی ، بی تابی و بی حوصلگی کودک برایانجام ندادن تکالیف مدرسه می تواند امری عادی باشد ، اما از علائم شایع بیش فعالی همان مشکلات در تمرکز و توجه داشتن یا کم توجهی و فعالیت های بیش از حد در طول روز یا اصطلاحا از دیوار راست بالا رفتن و یا حتیپرخاشگری کودک است . در این میان می توان به حرکات تکانشی کودکان بیش فعال اشاره کرد که به خاطر وجود انرژی بسیار زیاد بدون این که به کاری که می کنند فکر بکنند ، آن را انجام می دهند .
درمان اختلال بیش فعالی
واقعیت این است که درمان صریح و واضحی برای این اختلال وجود ندارد اما با توجه به نشانه ها و علائم آن به راحتی قابل کنترل است . فقط کافی است که والدین تمام حواس خود را جمع کنند و روش های مناسب برخورد با کودکان بیش فعال را در کنار معلمان و مربیان مدرسه ضمن رعایت چند نکته به کار بگیرند :
۱ – در وهله ی اول هم والدین و هم معلمان و مربیان آگاهی و دانش خود را در این زمینه افزایش دهند که این مهم از طریق مطالعه انواع کتب یا مقالات در سایت های روانشناسی و همینطور ارتباط مستمر با مشاوران متخصص کودک ونوجوان بدست می آید .
۲ – والدین در منزل و معلمان در مدرسه برنامه های خاصی را برای ارتباط بهتر با کودک در جهت تعلیم و تربیت صحیح کودک ایجاد و طرح ریزی کنند .
۳ – والدین با معلمان مرتب در تماس باشند و گزارشات خود را در مورد فعالیت های کودک در منزل و مدرسه با هم تبادل کنند .
۴ – یکی از وظایف والدین در برابر کودک بیش فعال این است که در طی زمان درمان بیش فعالی کودک محیط خانه را برای او آماده کنند مثلا تلفن های غیر ضروری مهمانی های غیر ضروری و یا هرچیری که باعث برانگیختن انرژی کودک می شود را کاهش دهند . در زمانی که کودک زیر نظر مشاوره و یا پزشک مورد درمان است سعی کنید کمتر در منزل تلوزیون روشن کنید .
۵ – یک برنامه ی زمانی مشخص جهت انجام کارهای روزانه برای کودک مشخص کنید . زمان مشخص و معین برای غدا خوردن ، خوابیدن ، انجام تکالیف مدرسه ، بازی کردن و غیره ..
تفاوت بیش فعالی و اوتیسم
با توجه به مطالعات انجام شده در مورد اختلال اوتیسم و بیش فعالی می توان گفت که کودکان مبتلا به اوتیسم و یا اصطلاحا بچه های اوتیسیک درکی از هیجانات ندارند . به عبارتی در شناحت هیجان و نشانه های آن مشکل دارند . مثلا یک کودک اوتیسیک وقتی والدین او در مورد رفتارش عصبانی می شوند او این عصبانیت و حتی حالت چهره را تشخیص نمی دهد و به رفتار خود ادامه می دهد . در حالی در مورد کودکان مبتلا به بیش فعالی فرق می کند ، در مورد آن ها میتوان اینگونه گفت که گویی هنوز به بلوغ درک نشانه های هیجانات نرسیده اند . به خاطر همان عدم تمرکز و بی توجهی که گفتیم از علائم بیش فعالی است ، هیجانات را درک می کنند اما نمی توانند رفتار خود را منطبق با موقعیت تنطیم کنند .
👈با همه این تفاسیر و توضیحات ارائه شه در مورد اختلال بیش فعالی در کنار اینکه می توانید تحت نظر پزشک و حتی مصرف دارو ( که به تنهایی پاسخگو نیست ) در درمان بیش فعالی فرزندتان موثر باشید بهتر است خودتان ( والدین و معلمان ) روش های تربیتی و آموزشی مناسبی را به کار بگیرید تا کودک بتواند در ازای آن مقدار از انرژی که هزینه می کند به با این حال درست است که برنامه هایی که به کار می گیرید می تواند موثر واقع شوند اما خود درمانی هم نکنید . مشکلات کودک و نوجوان خود را در مورد بیش فعالی جدی بگیرید و به متخصصین کودک و نوجوان (مراکز مشاوره در ارتباط) مراجعه کنید .